Szkoła Sui O Ryu Iai Kenpo została założona około 1615 roku przez Mima Yoichizaemon Kagenobu (1577-1665). Yochizaemon urodził się w rodzinie Mima Saigu, mnicha świątyni Junisha Gogen w prowincji Dewa. Niestety zarówno świątynia jak i grób założyciela zniszczyło obsuniecie ziemi w połowie 18 wieku.
Młody Yoichizaemon studiował szermierkę w słynnej szkole Bokuden Ryu założonej przez Tsukahara Bokudena (1489 – 1571) i jednocześnie walkę jo w systemie nauczanym przez górskich ascetów zwanych Yamabushi (dosł.: górski wojownik), zwanej Kongo Jo Joho.
W wieku 18 lat Yoichizaemon zetknął się z innym systemem walki na miecze. Wywarł on na nim wielkie wrażenie i miał znaczący wpływ na przyszły kształt stworzonego przez niego stylu. Miało to miejsce podczas wizyty przyjaciela jego ojca, samuraja imieniem Sakurai Goroemon Naomitsu. Yoichizaemon znany ze swego zamiłowania do sztuk walki i ciągłego doskonalenia się w sztuce wojennej, zaproponował Naomitsu pojedynek w celu sprawdzenia swoich umiejętności szermierczych, Naomitsu zgodził się bez wahania.
O umówionej godzinie rozpoczął się pojedynek, Yoichizaemon przyjął pozycję chudan kame a jego przeciwnik stanął z mieczem za pasem i rękami na tsuka, pozycja ta wydała się dziwna Yoichizaemonowi, skracając dystans uznał, że ma przewagę nad przeciwnikiem, który nawet nie wydobył miecza. Z krokiem w tył przygotowując decydujący atak podniósł miecz do jodan kamae, w tym momencie Naomitsu błyskawicznie wydobył miecz, który zatrzymał tuż przed twarzą młodego wojownika, przejmując całkowicie kontrolę nad sytuacją. W tym momencie ojciec Yoichizaemona przerwał pojedynek krzycząc „wystarczy”.
Po pojedynku okazało się że Naomitsu jest uczniem szkoły Hayashizaki Ryu założonej przez Hayashizaki Jinsuke Shigenobu (1559-1604), szkoły specjąlizującej się w iaijutsu. Naomitsu pozostał w rodzinie Mima trzy miesiące, w czasie których uczył młodego Yoichizaemona technik szybkiego dobywania miecza. Osiągnąwszy wysoki poziom Yoichizaemon obiecał stworzyć własny system iaijutsu. Wiele godzin spędzał w świątyni trenując techniki wydobywania miecza z jednoczesnym trafieniem (nukitsuke). Za cel służył mu pień drzewa. Wieczorami modlił się aby bogowie wskazali mu „drogę”.
W celu pogłębenia swoich umiejętności Yoichizaemon udał się w podróż zwaną musha shugyo, podczas której walcząc i ucząc się w wielu miejscach z przedstawicielami różnych szkół zdobywał doświadczenie. Wiadomo że odwiedził takie miejsca jak Omine, Togakure, Ontake Katsuragi, Tateyama. Na swej drodze spotkał także mnichów z góry Hiei od których nauczył się techniki posługiwania się naginatą.
Minęło dwadzieścia lat kiedy Yoichizaemon przysiągł stworzyć nowy system iai jutsu. Podczas modlitwy w świątyni doznał wizji szybującyh nad wodą białych mew, które poruszały się lekko i swobodnie bez udziału myśli. Yoichizaemon natychmiast chwycił bokuto i pobiegł do świątynnego ogrodu. Ćwiczył tak długo aż mógł ciąć bez wahania w dowolnym kierunku, wolny od strachu i niepotrzebnych myśli.
Na podstawie tej wizji stworzył 64 podstawowe techniki, odpowiadające 28 strefom nieba otoczonym 38 ptakami przedstawionymi na mandali, którą namalował bezpośrednio po doświadczeniu związanym z wizją i praktyką po niej. Swoją szkołę nazwał SUI O RYU IAI KENPO, używając w nazwie ideogramów odpowiadających wodzie i mewie. W systemie zawarł techniki Iai Jutsu, Kenpo (Kenjutsu), Kogusoku, Nnaginata Justu i Jo Jutsu.
Po założeniu szkoły Yoichizaemon nie zaprzestał podróży w czasie których dalej doskonalił technikę oraz swojego ducha. Uznawał praktykę miecza za formę oczyszczenia ciała i ducha, drogę do harmonii. Yoichizaemon przestał nauczać w wieku 67 lat, przekazał szkołę synowi Yohachiro. Mistrz Yoichizaemon zmarł dwadzieścia lat później w wieki 87 lat.
Yohachiro Kakenaga, syn założyciela szkoły, dodał 10 technik iai, które dziś odpowiadają poziomowi podstawowemu SHODEN. Techniki te zostały podzielone na dwie grupy, 5 technik YO czyli technik ataku (element pozytywny) i 5 IN czyli technik obronnych (element negatywny). Yohachiro uznał że techniki stworzone przez ojca są zbyt trudne dla początkujących. Nowe dziesięć form miało za zadanie pomóc rozwinąć podstawowe umiejętności adepta Sui o Ryu przed poznaniem technik zaawansowanych.
Tradycja szkoły była przekazywana bez zmian aż do 9 soke, Fukahara Shinzaemon Kagenori. Shinzaemon był jednocześnie uczniem 8 soke Suio ryu Yoshino Yaichiro Sadatoshi i Yoshidy Shigesaemona Sadatoshi. Sadatoshi był uczniem Masaki Taro Dayu Toshimitsu założyciela Masaki Ryu Manrikigusari Jutsu czyli sztuki posługiwania się łańcuchem z ciężarkami. Shinzaemon poznawszy tą technikę dodał do łańcucha specjalną formę sierpa bojowego kama. Nazwał swoją technikę Masaki Ryu Fukahara Ha Kusarigamajutsu. Od tego momentu technika kusarigama nauczana jest w szkole Sui o Ryu .
13 soke Mizuma Hanbei Kagetsugu przyjął na ucznia Katsuse Mitsuyasu. W czasie pobytu w Hamamatsu w prowincji Shizuoka, Hanbei zatrzymał się w zajeździe prowadzonym przez rodzinę Katsuse. Zobaczył w nim młodego Mistsuyasu u którego dojrzał wielki potencjał do sztuk walki. Hanbei przekonał ojca Mitsuyasu o możliwościach jego syna i całkowicie poświęcił się nauczaniu go, aż w końcu przekazał mu zwoje i uczynił go kolejnym 14 soke Suio Ryu Iai Kenpo.
Mitsuyasu, człowiek o niezwykłych zdolnościach i wielkiej wiedzy na temat sztuk walki rozpoczął dodatkowo trening kendo. Trening kendo zaowocował przyjaźnią z Nakayama Hakudo najbardziej znanym współczesnym szermierzem i propagatorem sztuk walki. Nakayama nadał nazwę dojo Mitsuyasu i podarował mu własnoręcznie wykonaną kaligrafię z nazwą dojo: Hekiunkan – Sala Niebieskiej Chmury. Nakayama nadał Mitsuyasu tytuł menkyo w kendo. W wieku 88 lat Katsuse Mitsuyasu Kagemasa miał 8 dan kendo i iaido oraz tytuł hanshi a także 7 dan jodo kyoshi.
Obecnym 15 soke szkoły Suio jest Katsuse Yoshimitsu Kagehiro, który jest jednocześnie 12 soke Masaki ryu Fukahara Ha.
